Szybki kontakt
-
ul. Wesoła 36
42-202 Częstochowa
Polska
3Dom - 34 307 08 88
- kontakt@3dom.pro
Promocja Tygodnia
oszczędż
Jacek Pulikowski - Zakochanie... i co dalej?
Specjalnie dla Ciebie o zakochaniu, chodzeniu, miłości, narzeczeństwie i ślubie
Książka ta jest pierwszym krokiem do szczęśliwego małżeństwa. Pomyśl o radosnym czasie zakochania, chodzenia ze sobą, narzeczeństwa i nie zmarnuj go! Wykorzystaj cenne wskazówki autora dla dobra twojego i przyszłego współmałżonka.
Imprimatur, Nihil obstat
Wydanie IV w nowej szacie graficznej.
Jacek Pulikowski jest szczęśliwym mężem Jadwigi (od 34 lat) i ojcem Marii, Jana i Urszuli. Od wielu lat zaangażowany w działalność Duszpasterstwa Rodzin i Poradnictwo Rodzinne. Jest wspólnie z przyjaciółmi założycielem i wieloletnim Prezesem Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Poznańskiej. Przez dwie kadencje był świeckim audytorem Rady do spraw Rodziny Episkopatu Polski. Autor poczytnych książek (19) i artykułów w licznych czasopismach katolickich, oraz uczestnik audycji radiowych i telewizyjnych na tematy rodzinne (miłość, czystość, płciowość, ojcostwo, rodzicielstwo). Wszystkie jego książki wielokrotnie wznawiano w wielotysięcznych nakładach i przetłumaczono na języki obce (rosyjski, łotewski). Nagrodzony nagrodą wydawców katolickich Feniks za kilka książek w serii: Jak wygrać... Popularny mówca spotykający się z młodzieżą, narzeczonymi, małżeństwami, nauczycielami, kapłanami i... teściami.
Zawodowo: docent dr inż. Jacek Pulikowski jest nauczycielem akademickim na uczelni technicznej - Politechnice Poznańskiej. Ponadto prowadzi zajęcia na Podyplomowym Studium Rodziny na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Zobacz inne tytuły tego autora: Jacek Pulikowski
ZAMIAST WSTĘPU
Skoro mamy poważnie mówić o „chodzeniu" i narzeczeństwie,to trzeba się zastanowić nad ich sensem i celem. Sensem jest poznanie drugiej płci i siebie wobec niej jako „przymiarka" do założenia rodziny, a ostatecznym celem założenie szczęśliwej rodziny. Warto zatem powiedzieć słów kilka, czym jest normalna rodzina i co jej współcześnie zagraża.
1. Normalna rodzina
Chcąc założyć szczęśliwą rodzinę, warto sobie jasno uświadomić, czym jest normalna rodzina mogąca dać szczęście wszystkim jej członkom.
Od razu ustalmy, że nie będziemy zajmować się „normą" w sensie statystyczno-powszechnościowym: „jak wszyscy". Tym tropem doszlibyśmy do bardzo smutnych wniosków. Wówczas bowiem w każdej społeczności, w jakiejkolwiek sferze, w której zło brałoby górę nad dobrem, właśnie zło uzyskiwałoby status „normalności" i tym samym byłoby nobilitowane. Tak więc „większościowa" wizja normalności jest nie tylko dramatycznie chwiejna (zależy od liczby tak lub inaczej „normalnych"), lecz staje się śmiertelnie niebezpieczna. Bowiem pod pozorem demokracji i za pomocą demokratycznych procedur można by chorą anormalność uczynić normalnością przez głosowanie, jawne wynaturzenie sankcjonować jako tolerancyjną nową naturalność, czy wreszcie ewidentną głupotę jako nowoczesną mądrość. Czy przypadkiem nie obserwujemy na porządku dziennym takich zjawisk w dzisiejszej anormalnej i amoralnej rzeczywistości? Mniejszościowi oponenci takich wizji w obowiązującej retoryce poprawności politycznej to oszołomi, antydemokraci i nienowocześni wsteczniacy, ba nawet nietolerancyjni fundamentaliści.
Mimo zagrożenia obrzuceniem powyższymi inwektywami „zaryzykujmy" spokojną zdroworozsądkową refleksję nad prawdziwie normalną rodziną. Bez wątpienia rodzina jest normalnym terenem przekazywania życia - rodzenia i wychowywania potomstwa. Z biologii wiadomo, że do przekazywania życianormalnie potrzebni są kobieta i mężczyzna. Ściślej: musi się w tym celu odbyć normalne współżycie płciowe, w którym nieokaleczone plemniki mężczyzny-ojca złożone zostaną w otwartych na ich przyjęcie (niezatrutych i nieodgrodzonych gumową barierą) drogach rodnych kobiety-matki. Normalne jest, że poczęty - a nawet już urodzony - człowiek nie jest samowystarczalny i do przeżycia oraz rozwoju potrzebuje trwającej lata opieki kobiety-matki i mężczyzny-ojca. Tak więc rodzina (co jest normalne i dla myślących wręcz oczywiste) ma być terenem rozwoju „liczebnego" społeczeństwa, ma zapewnić przewagę urodzin nad zgonami. Zważywszy na fakt, że część ludzi zrezygnowała z różnych powodów z przekazywania życia, a część jest do tego niezdolna, normalna rodzina powinna przyjąć i dobrze wychować więcej niż dwoje dzieci.Normalnym jest, że do wypełnienia trudnego zadania wychowania człowieka potrzebny jest wspólny solidarny wysiłek matki i ojca połączonych trwałą wspólnotą życia i miłości. Więcej, do normalnego wychowania, skutecznie ukierunkowującego ku dobru, potrzebny jest niezbędnie przykład uczciwej, wiernej i dozgonnej miłości rodziców, czyli świadectwo nierozerwalnej komunii małżeńskiej. Normalne jest zatem, że dzieci przychodzą na świat w rodzinie, w niej wzrastają, są wychowywane i kształtowane. Słowem rodzina jest normalnym terenem wzrostu człowieka do osiągnięcia dojrzałości, czyli zdolności do samodzielnego funkcjonowania w świecie. Między innymi do założenia własnej rodziny. Tym samym normalna rodzina umożliwia normalne funkcjonowanie i rozwój społeczeństw. Jest rzeczą bezdyskusyjną, że normalna rodzinapowinna mieć zapewnione odpowiednie warunki do normalnego - godnego - życia i wypełniania swej rodzicielskiej i wspólnotowej misji. Chodzi tu zarówno o warunki finansowe, mieszkaniowe, jak też szeroko rozumiane środki zapewniające poczucie stabilności i bezpieczeństwa (również psychicznego). Tak więc normalna rodzina powinna zawsze i wszędzie odczuwać (to odczucie powinno wynikać z realiów), że jest najważniejszą komórką społeczną, od której zależą losy społeczności, w której funkcjonuje. Leży to w najlepiej rozumianym interesie (w konsekwencji również ekonomicznym) każdej społeczności, każdego państwa. Normalną rzeczą jest, a raczej powinna być, troska każdego państwa o normalną rodzinę jako największy skarb, najważniejszą instytucję zapewniającą byt państwa, a nawet jego przetrwanie.
To wszystko, co wyżej napisano, wynika, wprost z normalnego myślenia. Jeżeli dodamy do tego naukę Kościoła głoszącą, że: „Małżeństwo bowiem nie jest wynikiem jakiegoś przypadku albo owocem ewolucji ślepych sił przyrody, Bóg Stwórca ustanowił je mądrze i opatrznościowo (...) małżonkowie (...) dążą do takiej wspólnoty osób, aby doskonaląc się w niej wzajemnie, współpracować jednocześnie z Bogiem w wydaniu na świat i wychowaniu nowych ludzi..." (Humanae vitae III, 1.28) to oczywistym staje się, że: przyszłość świata idzie przez rodzinę (Jan Paweł II Familiaris consortio 75,) dodajmy: normalną rodzinę.
Spis treści:
ZAMIAST WSTĘPU
1. Normalna rodzina
2. Atak na normalną rodzinę
3. Heteroseksualizm normą naturalną
4. Miejsce działań płciowych
Rozdział I.
OD ZAKOCHANIA DO MIŁOŚCI PRAWDZIWEJ
1. Zakochanie się
2. Czy to ten? Czy to ta?
3. Chodzenie ze sobą
4. Drogi poznania
Czystość - droga dobra i do dobra prowadząca
Skutki dobrego poznania
Pożądliwość - droga zła i niszcząca
Skutki złego, niszczącego poznania
Drogi realne w życiu
Pociągnięcie do wielkich wartości
Poznanie rodziny
Poznanie odświętne
Poznanie w codzienności
Poznanie przez wspólne zamieszkanie?
Poznanie przez rozmowę
Rozmowy o oczekiwaniach
Oczekiwania od osoby przyszłego współmałżonka
Oczekiwany kształt przyszłej rodziny
Poglądy na wychowanie dzieci
Poglądy na zarządzanie pieniędzmi
Poglądy na podział obowiązków w małżeństwie
Poglądy na temat spędzania wolnego czasu
5. Konflikty, trudności i ich rozwiązywanie
6. Akceptacja różnic
7. Rozstanie
8. Radosny trud budowy jedności
9. Narodziny miłości
Rozdział II
WYBÓR POWOŁANIA
1. Decyzja o małżeństwie
2. Narzeczeństwo - głęboki sens czy przeżytek
Jak ma wyglądać narzeczeństwo?
3. Zwyczaje i ich znaczenie
Mężczyzna prosi rodziców o rękę dziewczyny
Dziewczyna przyjmuje pierścionek zaręczynowy
Ogłoszenie z ambony, że "zabierają się" do małżeństwa
4. Poznanie i zmiana siebie "ukierunkowane na małżeństwo"
5. Przygotowanie siebie do małżeństwa
6. Decyzja o ślubie
Rozdział III
ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA W KOŚCIELE
1. Przeszkody kanoniczne
2. Przygotowanie do ślubu
Wybór miejsca ślubu
Formalności urzędowe
Formalności w Kościele
Katecheza przedmałżeńska
Poradnictwo rodzinne
Zawiadomienia i zaproszenia
Oprawa, czyli stroje, dekoracja, fotograf, wideo
Zbiórka pieniędzy na określony cel (zamiast kwiatów)
Przygotowanie psychiczne
Przygotowanie duchowe
3. Ślub - uroczystość w Kościele
Symbolika liturgii
Czytania
Znak pokoju
Przysięga małżeńska
Dodatkowe pomysły
4. Życzenia, kwiaty i prezenty
Rozdział IV.
PO ŚLUBIE
1. Wesele
Miejsce
Zaproszeni goście
Orkiestra czy "samograj"
Menu
Alkohol?
Wodzirej?
Śpiewy
2. Noc poślubna
3. Podróż poślubna, czyli miodowy miesiąc
4. Proza życia...
Listy
Opinie