Benedykt XVI (Joseph Ratzinger) - Opera omnia T. XIII-3 - W rozmowie z czasem

  

Najpierw mamy jakby sprawozdanie, jaki jest stan naszej wiary (pierwsza rozmowa). Następnie rodzą się pytania człowieka na temat przeszkód wiary, które często zamykają mu do niej drogę (druga rozmowa). Stąd powstaje potrzeba głębokiego, teologicznego naświetlenia wiary, gdyż jawią się one człowiekowi jako albo mało zrozumiałe, albo w ogóle nie akceptowalne (trzecia rozmowa). Wreszcie sam czas przynosi wraz z kryzysem społecznym pewnego rodzaju kryzys kościelny. Pojawia się zarzut, że religia jest ułudą. Ale coraz bardziej staje się widoczne, że to społeczeństwo oddala się od Boga (czwarta rozmowa).

  

Joseph Ratzinger już jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary przestrzegał przed zagubieniem własnej tożsamości wierzących wobec neopogaństwa, które zawładnęło nie tylko myśleniem, ale i działaniem człowieka. A jako papież Benedykt XVI postanowił na nowo podjąć z całą mocą tajemnicę Ewangelii, by bardziej jeszcze poznać jakby „kosmiczną” moc samego Jezusa Chrystusa i przez to pokazać człowiekowi Boga i wyznać prawdę o Jego stworzeniu, czyli prawdę o naszej egzystencji, o naszej nadziei, o sensie naszego życia. Dlatego dialog ten można streścić w wołaniu Papieża: albo świat uzna istnienie Boga Jezusa Chrystusa albo Go odrzuci, na tym dylemacie rozstrzygną się losy świata.

 

   

Artykuł: Tom XIII „W rozmowie z czasem”

Autor: Konferencja Episkopatu Polski