Luis Ferreira - Cisza kamieni

Kiedy uznany pisarz, Pedro Marques, w tragicznym wypadku traci żonę i córeczkę, pogrąża się w świecie ciemności. Przez przypadek w jego ręce trafia stara książka i dzięki niej decyduje się na przejście Camino de Santiago, którą pielgrzymi wędrują od średniowiecza – pielgrzymkę, która zmieni jego życie i pozwoli mu na nowo odkryć sens życia i miłość.

Dzięki zawodowej dociekliwości bohatera dowiadujemy się o wielu szczegółach Portugalskiej Drogi do grobu św. Jakuba: o miejscach noclegowych, o specjałach kuchni portugalskiej i hiszpańskiej, o znanych postaciach związanych z kultem Świętego Apostoła oraz o legendach i tradycjach dotyczących Camino.

„Cisza kamieni” to prezent, który otrzymałem od Camino i mogę zdecydowanie stwierdzić, że książka narodziła się jako efekt tego wielkiego zachwytu, którym przepełniła mnie ta droga. Każdy, kto przeszedł Camino, na pewno zrozumie, co usiłuję powiedzieć. Zauroczony, urzeczony tym, co chłonąłem z niegasnącą ciekawością i poruszony wszystkim, co dane mi było przeżyć, pisałem na bieżąco, przebywając w świecie dostępnym jedynie dla ducha.

Nie wiem, kto miał na kogo większy wpływ: czy to ja stworzyłem Pedra, czy to bohater sprawił, że zmieniłem się i ja.

Prawdę mówiąc, im bardziej zagłębiałem się w książkę, tym żywsze było we mnie samo Camino i tym silniejszą odczuwałem potrzebę, by podzielić się tym wszystkim, co otrzymałem. Pisząc niniejszą powieść, starałem się ukazać obrazy, które poprowadziłyby czytelnika wzdłuż Portugalskiej Drogi św. Jakuba, kierowany pragnieniem, by także i on mógł poczuć się jednym z bohaterów.

Chciałbym podziękować tym wszystkim, których książka zaciekawiła, którym się podobała, którzy pomogli w jej rozpowszechnianiu – i dzięki którym odniosła sukces. Sukces książki jest zawsze rezultatem jej odbioru.,Cisza kamieni’ stanowi odpowiedź na pragnienia czytelników i często jest ich odbiciem. Jako autor pragnę wyrazić z tego miejsca swoje uznanie i złożyć najgłębsze podziękowania tym wszystkim, którzy pomogli mi marzyć i sprawili, że nie przestałem pisać.

Luis Ferreira