"Pismo święte - to w pewnym sensie dzieje dialogu Boga z człowiekiem. Pan Bóg przemawia nie tylko słowem, lecz także swymi czynami, które niekiedy dosadniej nawet niż słowa wyrażają odwieczną dobroć Boga względem człowieka. Człowiek zaś, z wytrwałością aż zastanawiającą, złem odpowiada na niezmordowaną dobroć Boga. (...)
Próby spisania Dobrej Nowiny były podejmowane nie jeden raz i nie przez jednego tylko autora. Cztery spośród spisanych Ewangelii Kościół uznał za natchnione i wprowadził do zbioru ksiag Pisma świętego (red.)" - Ze wstępu
Przekład z języka greckiego na podstawie Pisma Świętego Nowego Testamentu, Poznań-Warszawa 1978, Pallottinum
Wydanie specjalne dużym drukiem - wielkość czcionki ok 16 pt
Imprimatur: Kuria Metropolitalna w Lublinie.
Dostępne w dwóch kolorach: granatowym i bordowym.
Wszystkim, którzy wnikać będą w głębię treści Słowa Bozego, serdecznie zyczę, aby umacniało ono nadzieję i ukazywało horyzont Bożego Sensu. Niech sam Chrystus, Wcielone Słowo, wchodzi w nasze zycie przez refleksję nad Ewangelią i niech zycie to staje się piękniejsze i lepsze przez Jego obecność.
Błogosławię na rodzinne odkrywani Chrystusa w pięknie Ewangelii i w trudach naszego życia.
Wasz Biskup
+ Józef Życiński
Lublin, 25 marca 2000r.
W uroczystość Zwiastowania Pańskiego
Fragment:
Łk 1, 26-38
Zwiastowanie Maryi
(26) W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, (27) do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. (28) Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, <błogosławiona jesteś między niewiastami>.
(29) Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. (30) Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. (31) Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. (32) Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. (33) Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. (34) Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? (35) Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. (36) A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. (37) Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. (38) Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.