Szczerbiec 162 - 163

Wiele osób dopytywało się „Kiedy nowy numer”? Niektórzy już, ze smutkiem lub z triumfalizmem, postawili kreskę na „Szczerbcu”. Tymczasem powracamy! Tematyka jakiej nie znajdziecie w żadnym innym czasopiśmie w Polsce, ponieważ od lat piszemy o sprawach, o których inni boją się nawet pomyśleć. Jest o ideologii, ustroju, gospodarce, kwestiach prawnych, „zakazanym” zagadnieniu rasy, kulturze, bankowości muzułmańskiej, a nawet o walczącym przeciwko imperializmowi Czerkiesach z gór Kaukazu (zawodowi „antyrasiści” i „antyfaszyści” mogą przeżyć dysonans poznawczy). Wreszcie pierwsze takie i obszerne „Dossier Janusza Walusia”, które pozwoli Czytelnikom poznać sytuację w RPA przed dokonaniem przez niego dramatycznego czynu. Żeby wynagrodzić długi czas oczekiwania spowodowany działaniami złych ludzi, zdecydowaliśmy o wydaniu 2 numerów w jednym. Nie, to nie jakaś „sztuczka redakcyjna”. O ile poprzednie numery miały średnio ok. 110 stron, bieżący podwójny ma ich 248. Od kolejnego wracamy już do standardowej objętości. Z uwagi na galopujące ceny papieru musiała wzrosnąć cena czasopisma w ujęciu do liczby stron. Jeśli jednak dla kogoś problemem/wyzwaniem jest de facto koszt lepszej pizzy plus jakiegoś napoju, nie mamy o czym rozmawiać i taka osoba powinna przemyśleć swoją „ideę”.

162-163. numer „Szczerbca” ujrzał światło dzienne. Najpopularniejsze polskie pismo nacjonalistyczne, które pojawiło się na rynku po raz pierwszy w 1991 roku, niezmiennie bezkompromisowe i narodowo-radykalne. To właśnie „Szczerbiec” jako pierwszy na taką skalę przywracał dorobek przedwojennego Obozu Narodowo-Radykalnego, historię Narodowych Sił Zbrojnych, Tradycję katolicką, koncepcje ideowe ruchów nacjonalistycznych z całej Europy oraz alternatyw gospodarczych dla kapitalizmu i socjalizmu.